In het verkeer hebben de fietsers een geheel andere status dan auto’s. Fietsers zijn over het algemeen minder aansprakelijk na een fietsongeluk. Dat geldt ook wanneer een fietser zelf schuld is aan het ongeluk.

Maar wie is er nu aansprakelijk bij een aanrijding tussen een auto en een fiets?

In de wet worden voetgangers en fietsers beschermd in het verkeer. Bij een aanrijding met een auto of motor worden de minderen in het verkeer goed beschermd. Wanneer een persoon jonger dan 14 jaar is, dan wordt de automobilist altijd aansprakelijk gesteld. Dat wil nog weleens voor frustratie zorgen onder een automobilist wanneer ze spelende en fietsende kinderen over straat zien schieten. Vaak gebeurt dit ook nog zonder dat deze kinderen goed om zich heen kijken. Het kan zomaar zijn dat deze kinderen op de verkeerde weghelft terecht komen. Naast deze kinderen worden zelfs fietsers die zonder verlichting fietsen bij een ongeval niet aansprakelijk gesteld voor eventuele schade. In deze fietsongeluk gevallen draait de verzekering van de automobilist op. Wanneer een fietser ouder is dan 14 jaar, dan wordt er anders tegen de situatie aangekeken. Het zou kunnen zijn dat de fietser niet goed heeft opgelet of dat er drank in het spel is. Tijdens een fietsongeluk met een persoon van 14 en ouder kan de aansprakelijkheid voor de fietser oplopen tot 50 procent. Dit wil zeggen dat de aansprakelijkheid nooit verder op kan lopen dan 50% bij een fietsongeluk. De andere procenten zouden door de automobilist betaald moeten worden. Dat wil zeggen dat de bestuurder van de auto altijd in ieder geval de helft van de schade moet gaan betalen bij schade. Dat betekend dan ook dat het kan zijn dat de bestuurder aansprakelijk is voor schade die waar hij geen schuld aan kan hebben. Het kan zijn dat de bestuurder alleen Wettelijk Aansprakelijk is verzekerd. In dit geval is het extra vervelend voor de automobilist, de gemaakte schade zal dan zelf betaald moeten worden. Daarnaast zal de bestuurder no-claimkorting verliezen.

De maximale aansprakelijkheid voor een fietser is 50 procent.

Dat wil zeggen dat een fietser bij een ongeval met schuld de schade maar voor de helft hoeft te betalen. De reden voor deze regel, een fietser is bij een fietsongeluk eerder gewond dan een persoon die veilig in zijn auto zit. Er wordt dus rekening gehouden met medische kosten, kosten die thuis gemaakt moeten worden om de huishouding te blijven runnen, verlies van inkomen en arbeidsongeschiktheid. Deze kosten zijn vaak vele malen hoger dan de materiële schade van het voertuig en de fiets. In de politiek willen ze deze regels gaan veranderen. Ze hebben het erover gehad om de aansprakelijkheid volledig te leggen bij degene die schuld is aan het ongeluk. Het kan zijn dat gebruik van telefoons en dergelijke meegenomen wordt in het onderzoek naar de schuldige in het ongeluk.
Het is voor de bestuurder van de auto moeilijk om aan te tonen dat hij niet de schuldige is aan het fietsongeluk. Het kan zijn dat de fietser geen licht heeft gevoerd, of geen richting aan heeft gegeven, waren de remmen wel of niet in orde. Vaak worden deze aanklachten van tafel geveegd. Omdat het vaak niet hard gemaakt kan worden. Wanneer een fietser na een aantal flessen bier en wijn op de fiets stapt en wordt aangereden moet deze wel zelf een percentage van zijn schade betalen. Zelfs in dit extreme geval zal de automobilist nog voor een deel aansprakelijk zijn voor het ontstaan van het ongeval.